13 juli 2014

4 mei 2013 Aankomst op Curaçao!

WE ZIJN ER HOOR!!! 

En het is WARM!! Echt, je vergeet in de kou hoe warm 30 graden is en in de warmte hoe koud het kan zijn, zoals vanmorgen nog in NL. Dus meteen al lekker plakkerig en de honden kunnen maar niet stoppen met hijgen... Er gaat dus flink wat water door.

Vanmorgen waren de honden perfect op Schiphol. Pippa eerst wat bangig, maar later ook prima in haar doen. Keurig gewacht bij het inchecken (wat door heel aardige stewardessen werd gedaan) Toen alles op de weegschaal en daarna de hondentickets betalen en de honden afgeven. Dat afgeven vond ik het moeilijkst, maar toen ze eigenlijk heel opgewekt de benches ingingen, heb ik het maar losgelaten... Ze moeten toch mee.


Met een paar uur vertraging dan eindelijk vertrokken en oh, oh, wat duren die vlieguren toch lang als je weet dat je maatjes in het ruim zitten. Gelukkig werd ik goed op de hoogte gehouden door de stewardessen en gaven ze me steeds wat extra flesjes water, zodat ik een heel voorraadje had bij aankomst. Onderweg heel wat gekwebbeld met de persoon naast me om de tijd te doden.

Bij aankomst duurde het even voor ik eruit kon, ik zat ver achterin. Maar eenmaal de immigratie gepasseerd stonden de honden in hun kennels al klaar. 
Het valt niet mee in je eentje twee enorme honden met hun kennels, twee grote koffers en een fikse backpack mee te nemen en dan óók nog op 3 van die bagagewagentjes die voor koffers bestemd zijn! Daar vallen die hondenkennels dus steeds vanaf.  
Ik moest nog aardig mijn best doen twee helpers te vinden (aangezien men het hier niet zo op honden heeft en al helemaal niet op grote) en het personeel het liefst zo ver mogelijk bij de kennels vandaan bleef, maar uiteindelijk kwamen er dan toch twee aardige kerels aan die me wel wilden helpen met de karretjes. Zo lang ze hun handen maar bij de spijltjes vandaan mochten houden. Nou vooruit dan maar...

Bij de douane maar gezegd dat ik een maand bij mijn broer zou logeren, zodat ik geen invoerrechten hoefde te betalen. Hun paspoorten werden in beslag genomen, maar die zou ik twee weken later weer mogen halen bij de veterinaire dienst.

Buiten kon ik -na ik geloof 8 jaar- mijn broer weer in het echt gedag zeggen!

Na bijna 24 uur op, eerst maar eens slapen... Morgen gaan we naar ons 'eigen' huis!! 






Geen opmerkingen:

Een reactie posten