'S morgens eerste werk zou de douane komen. Dus wij om 8.30 uur bij het inklaringsbedrijf. We waren al een half uurtje later dan "eerste werk" gegaan, in de veronderstelling dat ze vast niet om 8.00 uur op de stoep zouden staan.
Dat laatste hadden we goed ingeschat, echter hadden we gerust iets langer dan een half uurtje kunnen wachten voor we die kant op gingen...
Om half elf kwam daar eíndelijk de douane beambte en werd na wat heen en weer gejengel het zegel verbroken. De deuren gingen open en wat zie ik daar? Mijn trouwe koektrommeltje -mijn inmiddels 15 jaar oude Suzuki Altootje- met een lekke band. Er bleek bij het laden een schroefje in gekomen te zijn. Heel voorzichtig hebben ze hem eruit gehaald en het chassisnummer moest gecontroleerd.
Ik zat behoorlijk in spanning over de rest van de spullen, want ik zag de douane beambte al kijken steeds. De transporteur had alles zó goed gebarricadeerd voor de reis, dat ik vreesde dat alles in zou storten als het daar ter plekke los gemaakt moest worden en alsnog zo naar mijn huis aan de andere kant van het eiland vervoerd moest worden. Dan zou er geheid van alles sneuvelen...
Maar gelukkig was de man in een goede bui en liet hij de rest gaan! Dus de chauffeur werd gebeld en die zou hem naar mijn huis brengen.
Het was wel een superchauffeur! De laatste km heeft hij achteruit afgelegd en als je weet hoe ik woon, dan is dat best knap! En het was ook een hele tour om onder alle elektriciteitsdraden door te komen met dat gevaarte. De bomen zijn ook weer ingekort.
We dachten dat hij niet verder dan het hek zou gaan met de container, maar hij had hem helemaal tot de porch gedrukt, geen probleem zei hij. Top, want zo hoefden we niet alles de helling op te duwen!
Om half 1 was hij er en om 3 uur moest hij leeg zijn! Een 40" container met een complete huisraad! Onmogelijk natuurlijk. Maar ja, het moest, anders moest er nog een weekend demurrage (boete voor het te laat inleveren van de container) betaald worden.
En zoals mijn broer en ik nu eenmaal in elkaar zitten hebben we alles gegeven om het ding vóór drie uur leeg te hebben. En dat is gelukt! Overal stonden spullen, ongelooflijk dat dat er allemaal ingepast had. We hebben zo alles links, rechts en achter de container gezet en de rest naar binnen gesleept. Het was bloedheet, op het heetst van de dag een container lossen is geen feest...
Maar ik ben hartstikke blij dat mijn eigen ouwe spul er weer is, na 5 weken zonder te hebben gezeten. De honden waren ook helemaal blij. Ze roken onze eigen spullen natuurlijk en Olly zocht meteen zijn matrasje op.
Het zal nog wel even duren voor alles een plek heeft en alle dozen enzo zijn weggewerkt, maar dat geeft niks!
Nou en daar zaten we toen om drie uur... Compleet leeg gezweet, aan een koud drankje. Geen chauffeur... Half 4, geen chauffeur. Dat ging niet meer goed komen zo, want het is een uur rijden naar de haven en die sluit om 16.00 uur de poort.
Om 17.00 uur kwam hij aankakken... Opgelucht dat het ding voor de porch vandaan was, maar woest dat we ons te pletter hadden gesjouwd, terwijl we er dus twee uur langer over hadden kunnen doen, zijn we in elkaar gestort en hebben we wat warm eten bij de snek gehaald.
Maar..... Mijn spullen zijn er!! Eindelijk mijn eigen bed, mijn eigen alles. Geweldig!!
Daar is hij dan!
Overal stond iets...
LEEG!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten