Eenmaal boven hebben we een onwijs leuk maanlandschap-pad gevolgd met het idee langs de kust terug te lopen... Maar daar waar het pad richting kust zou, bleek het gewoon een ravijn te zijn en zul je een klimuitrusting moeten hebben om beneden te komen, dus dat ging hem niet worden. Dus dezelfde weg maar weer terug gelopen en die steile berg nu afgedaald, wat op zich makkelijker ging dan naar boven, maar wat wel een nóg grotere uitdaging bleek.
Ja, ja, ik kom al....
Prachtig uitzicht van boven af!
Pippa gaat vast vooruit...
De oude spoorbaan naar de fosfaatmijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten