Met die stilte was het snel gedaan toen we bij de baai van Playa Sa kwamen. Olly had ineens het spoor van een varken te pakken en ging dwars door de bosjes tot aan het water waar hij luid ging staan blaffen (en dan moet je weten dat het nogal echoot tussen die heuvels, over het water).
Ik wist niet wat hij nu weer had gevonden (al had ik een vermoeden) tot ik eindelijk ook door alle struiken en stekels heen was, maar dat hij wat had 'gevonden' was wel duidelijk, want dan blaft hij nogal typisch.
Nu doet hij een 'gevonden' dier nooit wat, maar hij wil wel dat ik kom en komt dus ook echt niet voordat ik gezien heb wat hij 'gevonden' heeft...
Uiteraard was die kabouter achter hem aangerend, want een beetje spektakel is Gioio niet vies van..
Dus wat stond daar tot zijn buikje in het water? Een zwijntje! Een wild varken eigenlijk, maar het lijkt op een kleine vorm zwijntje. Hij stond heel stoer tegenover de Olly en Gioio en liet zich niet gek maken. Pippa was bij mij gebleven, maar wilde natuurlijk ook wel even van dichtbij kijken toen we er eenmaal waren.
Het zwijntje was een stuk kleiner dan Olly en Pippa, maar hij bleef dapper staan. Ik denk ook niet dat hij veel zin in zwemmen had
Nou ja en als ik dan eenmaal gezegd heb: Jeetje wat zijn jullie fantastisch dat jullie zo'n prachtig varken hebben gevonden, dan is de lol eraf en gaan ze weer mee. Het zwijntje stond ons een beetje beteuterd na te kijken....
Als extra toegift rende Gioio nog even terug om nog heel interessant 3 keer héél hard te blaffen en rende toen op zo'n manier weg alsof ze werkelijk dacht dat hij haar achterna zou komen
Uiteraard bedacht ik me later dat ik dit spektakel had moeten filmen, maar aangezien de telefoon veilig in een waterdicht zakje was gestopt vanwege de regen, was het waarschijnlijk toch allemaal al achter de rug eer ik dat ding klaar voor gebruik had.
Het zwijntje heeft in elk geval zonder schade (wellicht alleen een gekrenkt ego) wel wat te vertellen tegen zijn familie vanavond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten