Ook al gaat nog niet alles naar behoren en heb ik nog wel wat obstakels te overwinnen, ik had net toch wel weer zo'n typisch geluksuurtje!
Het begon al met dat ik mijn straatje in reed. Ik dacht echt heel bewust "Goh, het lijkt wel buitenland!"... Je weet wel, wat je wel eens denkt als je in NL op een mooi plekje bent.
Maar ik wóón hier gewoon! Ik rij nog steeds het allerliefste gewoon naar huis. Naar dat mooie plekje waar mijn kanjers wonen
Ik kwam thuis van het werk, stop voor het hek en zoals gewoonlijk komt Olly als een dolle naar me toe. Pippa rent zig zag heen en weer om een 'kadootje' voor me te zoeken, maar nu kwam voor het eerst ook Gioio aanrennen! Ja écht rennen! Helemaal blij, echt zo schattig!
Na een poosje met de bal te hebben gespeeld, heb ik voor het eerst de nog steeds niet uitgepakte hangmat maar eens uit de verhuisdoos gehaald en opgehangen. Daar ben ik maar in gaan liggen en heb heerlijk naar de stilte geluisterd en de zon onder zien gaan...
Je kunt hier zo ontiegelijk veel sterren zien en het maantje is zo mooi nu!
Toen de vleermuizen gedag kwamen zeggen (en dus de muggen in aantocht waren) dacht ik, ik nok af... Maar toen kreeg ik nog even een showtje van de vuurvliegjes! Die waren er zomaar weer na de regen van van de week!
En weet je? Dat is nu het voordeel dat je ook nog altijd moeilijkheden in je leven hebt. Want dan waardeer je zulke momenten zo! Stel dat dat gewoon wordt? Das toch zonde!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten