Nu de tijd hiervoor nog!
Over onze avonturen en uitdagingen, de leuke en minder leuke kanten, maar vooral over ons geluk en het plezier in ons nieuwe leven op Curaçao.
25 augustus 2014
3 mei 2014 Zelfgemaakte drijfhouten windgong
Vandaag heb ik een windgong gemaakt van (hoe kan het ook anders) drijfhoutjes! Ik heb er inmiddels zoveel dat ik er wel een stuk of wat kan maken...
Nu de tijd hiervoor nog!
Nu de tijd hiervoor nog!
30 april 2014 Gezinsuitbreiding...
We krijgen gezinsuitbreiding!!
Mijn keukenprins - wat dus een keukenprinses blijkt, tenzij bij Gekko's de mannetjes zwanger zijn - krijgt baby's (eieren)
Er loopt sinds een paar weken een tweede Gekko over de muur. Een heel mooie met een soort panterprint. Nou blijkbaar zijn ze gaat daten, want mijn roze versie van de keukengekko heeft nu een héle dikke buik en ik zie aan twee kanten enorme witte bolletjes!
Nu weet ik er heel eerlijk gezegd niet veel van, maar volgens mij leggen ze eieren. Die heb ik namelijk wel eens gevonden in een raamkozijn, onder een plank.
Dus ik denk dat ze zwanger is van een stel eieren en wie weet heb ik straks een hele nieuwe familie in de keuken!
In de woonkamer zag ik van de week ook al een heel stel baby's rondrennen...
Nou nog een nest suikerdiefjes in de eierenkrans en dan is het daar helemaal feest! Die zijn namelijk met Pasen (hoe toepasselijk!) in de (nep) eierenkrans in de keuken een nest gaan knutselen.
Moet ik straks maar buiten gaan koken ofzo
Mijn keukenprins - wat dus een keukenprinses blijkt, tenzij bij Gekko's de mannetjes zwanger zijn - krijgt baby's (eieren)
Er loopt sinds een paar weken een tweede Gekko over de muur. Een heel mooie met een soort panterprint. Nou blijkbaar zijn ze gaat daten, want mijn roze versie van de keukengekko heeft nu een héle dikke buik en ik zie aan twee kanten enorme witte bolletjes!
Nu weet ik er heel eerlijk gezegd niet veel van, maar volgens mij leggen ze eieren. Die heb ik namelijk wel eens gevonden in een raamkozijn, onder een plank.
Dus ik denk dat ze zwanger is van een stel eieren en wie weet heb ik straks een hele nieuwe familie in de keuken!
In de woonkamer zag ik van de week ook al een heel stel baby's rondrennen...
Nou nog een nest suikerdiefjes in de eierenkrans en dan is het daar helemaal feest! Die zijn namelijk met Pasen (hoe toepasselijk!) in de (nep) eierenkrans in de keuken een nest gaan knutselen.
Moet ik straks maar buiten gaan koken ofzo
28 april 2014 Olly en zijn "speelgoedmuis"...
Olly: "Suus, hij doet het niet meer... Kun je hem weer aanzetten?"
Kijkend naar de minimuis die hij voor me neerlegt en inmiddels niet meer ademt... "Das ook geen speelgoed voor grote honden Olly..."
Hij gaat er een beetje beteuterd bij zitten kijken, alsof hij zeggen wil: "Net deed ie het nog!"
Tja... Misschien moet hij het toch maar bij zijn bad eendjes houden..
Kijkend naar de minimuis die hij voor me neerlegt en inmiddels niet meer ademt... "Das ook geen speelgoed voor grote honden Olly..."
Hij gaat er een beetje beteuterd bij zitten kijken, alsof hij zeggen wil: "Net deed ie het nog!"
Tja... Misschien moet hij het toch maar bij zijn bad eendjes houden..
26 april 2014 Koningsdag? Welnee!
Hier niet hoor! Hier vieren we gewoon officieel Koningsdag op de 30ste, zoals 'we' gewend zijn. Volgend jaar zullen we het wel eens opnieuw bekijken...
Uiteraard is er ook een heel deel van de winkeliers en activiteiten die wél meedoen op de nieuwe datum en dus wordt het eigenlijk twee keer gevierd.
Wel jammer dat we alleen woensdag vrij krijgen en dus niet ook de zaterdag nog...
Uiteraard is er ook een heel deel van de winkeliers en activiteiten die wél meedoen op de nieuwe datum en dus wordt het eigenlijk twee keer gevierd.
Wel jammer dat we alleen woensdag vrij krijgen en dus niet ook de zaterdag nog...
24 april 2014 Shete Boka, Nationaal Park
Eind van de middag, begin van de avond, tot en met zonsondergang heerlijk gelopen bij Shete Boka. Dat is een Nationaal Park richting Westpunt aan de noordkant.
We waren met 5 dames, waarvan er één gids is bij Caribbean Footprint. Zij organiseren wekelijks wandelingen en weten onwijs veel van het eiland en de natuur af. Zo leer ik steeds nieuwe dingen (en routes!). Leuk met zo'n klein groepje en op ons na was het uitgestorven daar! Er was op een paar geiten, koeien en ezels na, écht niemand te bekennen!
Je hebt daar Boka Tabla (zijn we nu niet geweest) en Boka Pistol. Boka Pistol is een soort inham in de rotskust waar de zee met zo'n harde klap inslaat dat het wel een kanonschot lijkt!
Boka Kalki is ook erg bekend en een mooie plek.
In elk geval ook een mooi stuk waar ik nog eens met de honden naar toe kan op een rustig moment.
Aangezien het al tegen donker was en bijna alle foto's tegen de zon in gemaakt zijn, zijn ze misschien een beetje vreemd van kleur. Ach het zijn maar foon foto's
Maar kunnen jullie toch weer even mee genieten!
We waren met 5 dames, waarvan er één gids is bij Caribbean Footprint. Zij organiseren wekelijks wandelingen en weten onwijs veel van het eiland en de natuur af. Zo leer ik steeds nieuwe dingen (en routes!). Leuk met zo'n klein groepje en op ons na was het uitgestorven daar! Er was op een paar geiten, koeien en ezels na, écht niemand te bekennen!
Je hebt daar Boka Tabla (zijn we nu niet geweest) en Boka Pistol. Boka Pistol is een soort inham in de rotskust waar de zee met zo'n harde klap inslaat dat het wel een kanonschot lijkt!
Boka Kalki is ook erg bekend en een mooie plek.
In elk geval ook een mooi stuk waar ik nog eens met de honden naar toe kan op een rustig moment.
Aangezien het al tegen donker was en bijna alle foto's tegen de zon in gemaakt zijn, zijn ze misschien een beetje vreemd van kleur. Ach het zijn maar foon foto's
Maar kunnen jullie toch weer even mee genieten!
Boka Kalki (boven en onder)
Boka Kalki van boven gezien:
Boka Pistol:
Uitzicht op de Christoffelberg:
Uitzicht richting het Christoffelpark noord:
De ondergaande zon die we tegemoet liepen:
23 april 2014 Tuinvogels op hun nieuwe klim- en voer toestel.
De eerste foto's van mijn tuinvriendjes op hun nieuwe klim- en voertoestel
De Trupial Kachó komt nu ook steeds. (Voor de NL-ers: Kachó betekent hond, hij maakt een beetje het geluid van een blaffende hond) Hij is kleiner dan de gewone Trupial en meer geel. Ook heeft hij alleen een zwarte keel en niet een hele zwarte kop, zoals de gewone.
De Trupial Kachó komt nu ook steeds. (Voor de NL-ers: Kachó betekent hond, hij maakt een beetje het geluid van een blaffende hond) Hij is kleiner dan de gewone Trupial en meer geel. Ook heeft hij alleen een zwarte keel en niet een hele zwarte kop, zoals de gewone.
De Trupial op de paal (laatste foto) is één van de gehandicapte Trupials die elke dag komen. Deze mist zijn halve bovensnavel, wat eten best lastig maakt. Maar met de suiker uit de bakjes is hij inmiddels erg handig en hij knapt helemaal op.
De andere (nu niet op de foto) mist zijn linker poot vanaf de hak. Hij heeft heel lang aan een draadje gebungeld, maar nu is hij er eindelijk af.
Zal zien dat ik die ook eens op de foto krijg, maar voor nu moeten jullie het hier maar mee doen
6 augustus 2014
21 april 2014 Christoffelberg beklommen!
Ik heb het gedaan! Ik heb de Christoffelberg beklommen... En ín het donker!
Ben toch wel een beetje trots op mezelf dat ik het geflikt heb Voor veel mensen misschien een eitje zo'n berg beklimmen (alhoewel echt iedereen zwaar hijgend boven kwam), maar voor mij een hele opgave. Maar ik heb toch maar mooi weer mijn grenzen verlegd en weer een mooie herinnering in mijn hoofd opgeslagen!
Toen ik bijna boven was, was de zon net opgekomen, maar er zat een wolk voor. En precies toen ik op de top klom (via de moeilijke kant natuurlijk, want waarom zou je makkelijk doen als het moeilijk kan ) kwam de zon boven de wolk uit!
En KOUD dat het daar was!! Je zweet je onderweg naar boven compleet leeg en eenmaal daar ben je dus kletsnat, nou geloof me, dan wil je wel afkoelen...
In tegenstelling tot de meeste mensen die 3 minuten boven waren en weer terug gingen, ben ik best een poos boven gebleven. Beetje met mensen gekletst en van het uitzicht genoten.
Leuk om te zien ook dat echt allerlei mensen die berg op gaan! De dapperste was in mijn ogen toch wel een knulletje van een jaar of 7! Die ging als een speer. Zo leuk!
Terug naar beneden heb ik met 3 andere mensen gelopen. Zij namen net als ik uitgebreid de tijd om alles te zien (aangezien het nu licht was, leek het wel een nieuwe route) en we hebben veel foto's gemaakt.
Ben toch wel een beetje trots op mezelf dat ik het geflikt heb Voor veel mensen misschien een eitje zo'n berg beklimmen (alhoewel echt iedereen zwaar hijgend boven kwam), maar voor mij een hele opgave. Maar ik heb toch maar mooi weer mijn grenzen verlegd en weer een mooie herinnering in mijn hoofd opgeslagen!
Hoogste punt!
Het was geweldig leuk om in het donker naar boven te klimmen. Tot het laatste - enorm steile stuk met rotsen, takken en bomen waar je overheen, onderdoor en tussendoor moet klauteren - kon ik het doen met maanlicht. Bij het lastige stuk toch maar de zaklamp erbij gepakt.
Steile stuk op de terugweg, toen het licht was...
Kris kras tussen, over en onder bomen en wortels door!
Links van de man zijn hoofd zie je nog iemand. Zo zie je hoe steil het is!
Toen ik bijna boven was, was de zon net opgekomen, maar er zat een wolk voor. En precies toen ik op de top klom (via de moeilijke kant natuurlijk, want waarom zou je makkelijk doen als het moeilijk kan ) kwam de zon boven de wolk uit!
En KOUD dat het daar was!! Je zweet je onderweg naar boven compleet leeg en eenmaal daar ben je dus kletsnat, nou geloof me, dan wil je wel afkoelen...
In tegenstelling tot de meeste mensen die 3 minuten boven waren en weer terug gingen, ben ik best een poos boven gebleven. Beetje met mensen gekletst en van het uitzicht genoten.
Leuk om te zien ook dat echt allerlei mensen die berg op gaan! De dapperste was in mijn ogen toch wel een knulletje van een jaar of 7! Die ging als een speer. Zo leuk!
Terug naar beneden heb ik met 3 andere mensen gelopen. Zij namen net als ik uitgebreid de tijd om alles te zien (aangezien het nu licht was, leek het wel een nieuwe route) en we hebben veel foto's gemaakt.
Bromelia's (foto boven). In NL een kamerplant, hier groeit hij in het wild!
Daar stonden we net nog bovenop:
Zij waren met de auto het park ingereden en ik was gaan lopen vanaf de ingang, dus het laatste half uur heb ik alleen gelopen. Voordeel daarvan is dat je niet praat en dus toen ik bij een watertje kwam zag ik twee witstaart hertjes (lokaal: bina) staan. Ze zijn erg schuw, dus gingen er wel meteen vandoor (en dus geen foto!), maar ik zag ze toch maar mooi!
Ook de blauduif (geen typefout, hij heet hier zo) die ik nog niet eerder gezien had heb ik gespot. We zijn even het pad afgegaan naar een beekje (was maar net naast het pad hoor, voor je denkt dat ik illegaal bezig was) en daar zat een hele groep.
Ook de blauduif (geen typefout, hij heet hier zo) die ik nog niet eerder gezien had heb ik gespot. We zijn even het pad afgegaan naar een beekje (was maar net naast het pad hoor, voor je denkt dat ik illegaal bezig was) en daar zat een hele groep.
En zóveel orchideeën! Hoe hoger je komt, hoe meer er zijn. In de bomen, in de cactussen... Jammer genoeg bloeiden ze nu niet, maar ach, je kunt niet alles hebben
Ik ben om 5.10 uur omhoog gaan lopen en ik was om 11.40 uur weer bij de auto. En wow wat protesteert mijn lijf nu, maar joh, het was het dubbel en dwars waard!
PS: Uiteraard lang niet alle foto's geplaatst. Dat werden er íets teveel...
18 april 2014 Nieuwe vogel voerplaats.
Vandaag maar eens een flinke berg drijfhout uit de verzameling geplukt en één of ander oud ijzeren rekje wat ik ergens vond en daarmee een stellage voor de vogels in elkaar geknutseld.
Ik heb inmiddels zóveel (tuin)vogels dat ze één grote bende maken van mijn veranda, dus ik heb besloten dat ze maar een verdieping lager moeten gaan vertoeven, net vóór de porch.
Zo kan ik ze nog steeds mooi bekijken, maar zit niet steeds alles onder de plak zooi van de geknoeide suiker en poepjes van hunzelf
Het is nog niet klaar, maar ik had geen puf meer, dus ben maar gestopt voor vandaag. Andere keer maar verder en dan een beetje afwerken. Ik geloof dat het er in het echt beter en leuker uitziet dan op de foto's, maar goed misschien staat het beter als het klaar is
Grappige was wel dat ze niet konden wachten om het in gebruik te nemen en terwijl ik nog bezig was met troep opruimen vlogen ze me al om te oren en waren ze druk aan het inspecteren. Vooral alle zit/uitkijk plekken vinden ze tof. Zij blij, ik blij
Zo kan ik ze nog steeds mooi bekijken, maar zit niet steeds alles onder de plak zooi van de geknoeide suiker en poepjes van hunzelf
Het is nog niet klaar, maar ik had geen puf meer, dus ben maar gestopt voor vandaag. Andere keer maar verder en dan een beetje afwerken. Ik geloof dat het er in het echt beter en leuker uitziet dan op de foto's, maar goed misschien staat het beter als het klaar is
Grappige was wel dat ze niet konden wachten om het in gebruik te nemen en terwijl ik nog bezig was met troep opruimen vlogen ze me al om te oren en waren ze druk aan het inspecteren. Vooral alle zit/uitkijk plekken vinden ze tof. Zij blij, ik blij
15 april 2014 Maansverduistering
Eindelijk een leuk voordeel aan 30 x wakker zijn 's nachts!
Er is hier een totale maansverduistering bezig, dus die kan ik prachtig zien. Het is vandaag volle maan, maar er is al een hele hap uit nu...
Mooi verschijnsel is dat toch! Vooral omdat ik in donker gebied woon en dus veel licht buiten heb van volle maan. Het wordt nu steeds donkerder! Grappig
Straks maar weer even kijken. Nu weer even slapen...
Er is hier een totale maansverduistering bezig, dus die kan ik prachtig zien. Het is vandaag volle maan, maar er is al een hele hap uit nu...
Mooi verschijnsel is dat toch! Vooral omdat ik in donker gebied woon en dus veel licht buiten heb van volle maan. Het wordt nu steeds donkerder! Grappig
Straks maar weer even kijken. Nu weer even slapen...
12 april 2014 Alweer een nieuwe route!
Vanmorgen weer met een gids op pad geweest en een nieuwe route gelopen. Aan de noord-westkant van het eiland, vanaf (ong.) Landhuis Misjé naar de noordkust, door de heuvels en via twee boka's, naar Watamula en vanaf daar naar Westpunt.
Doordat het enorm waait de laatste tijd en er geen druppel water valt, is het gortdroog overal, maar evengoed een super wandeling! Al is het maar om uit te waaien
Je komt heerlijk 'gezouten' terug, van alle zoute zeewind die over je heen waait.
Bij het eerste baaitje zagen we een paar "Portugese oorlogsschepen". Dat zijn niet zoals de naam doet vermoeden mooie antieke schepen, maar onwijs gevaarlijke en toch prachtige kwallen! Ze hebben enorm lange tentakels (tot 30 meter lang) die voor fikse blaren, brandwonden en andere ellende kunnen zorgen.
Vaak zijn ze er in periodes. Als er een waarschuwing komt, kun je beter niet daar in de zee gaan, aangezien je de tentakels niet goed ziet.
Bij Watamula heb je dus meerdere kleine en grote gaten in de 'grond', waar zeewater onderdoor komt. Daar schreef ik al eens eerder over. Bij het grote gat zorgt dat voor een bulderend geluid en bij de kleinere spuit het als geisers naar boven, als er een golf onderdoor slaat. Mooi natuurgeweld!
Uiteraard had ik weer alleen mijn telefoon bij me voor foto's, dus dan kun je even niet zulke mooie momenten pakken, maar als je goed kijkt zie je de regenboog nog in het water wat omhoog kwam.
Vanaf Watamula kon je terug met een pick up die geregeld was, of nog een stuk lopen. Ik heb gelopen gelukkig, want er kwam ter afwisseling nog een superleuk pad op ons pad
Ik ga er zeker nog naar terug, maar dan met de doggies!
Doordat het enorm waait de laatste tijd en er geen druppel water valt, is het gortdroog overal, maar evengoed een super wandeling! Al is het maar om uit te waaien
Je komt heerlijk 'gezouten' terug, van alle zoute zeewind die over je heen waait.
Bij het eerste baaitje zagen we een paar "Portugese oorlogsschepen". Dat zijn niet zoals de naam doet vermoeden mooie antieke schepen, maar onwijs gevaarlijke en toch prachtige kwallen! Ze hebben enorm lange tentakels (tot 30 meter lang) die voor fikse blaren, brandwonden en andere ellende kunnen zorgen.
Vaak zijn ze er in periodes. Als er een waarschuwing komt, kun je beter niet daar in de zee gaan, aangezien je de tentakels niet goed ziet.
Het ballon gedeelte drijft op het water...
De tentakels liggen er hier als een drab naast:
Bij Watamula heb je dus meerdere kleine en grote gaten in de 'grond', waar zeewater onderdoor komt. Daar schreef ik al eens eerder over. Bij het grote gat zorgt dat voor een bulderend geluid en bij de kleinere spuit het als geisers naar boven, als er een golf onderdoor slaat. Mooi natuurgeweld!
Uiteraard had ik weer alleen mijn telefoon bij me voor foto's, dus dan kun je even niet zulke mooie momenten pakken, maar als je goed kijkt zie je de regenboog nog in het water wat omhoog kwam.
Vanaf Watamula kon je terug met een pick up die geregeld was, of nog een stuk lopen. Ik heb gelopen gelukkig, want er kwam ter afwisseling nog een superleuk pad op ons pad
Ik ga er zeker nog naar terug, maar dan met de doggies!
9 april 2014 De Curaçaose autokeuring (niet lachen!)
Vandaag mocht ik het keuringsleed(vermaak) van auto's op dit eiland ervaren. En geheel in de lijn van 'wij-doen-alles-net-effe-ander s', gaat ook dit op geheel andere wijze dan je in NL gewend bent
Sinds begin dit jaar krijgt men een brief tegen de tijd dat de keuring van je auto verloopt (eerder moest je dat zelf maar bijhouden).
In die brief staat de datum en het tijdstip waarop je 'er' moet wezen. Waar 'er' is staat uiteraard nergens, ze gaan er blijkbaar vanuit dat iedereen dat gewoon weet... (Gelukkig bestaat er 'Durf-te-vragen-Curaçao' op Facebook)
Daar eenmaal aangekomen mag je eerst in de rij om bij een mevrouw een nummer te krijgen. Vervolgens mag je gaan zitten wachten tot dat nummer geroepen word en dan mag je in de rij gaan staan om te betalen.
Daarna ga je met je auto bij weer een ander gebouw in een lange, lánge rij (minstens 100 auto's) staan wachten...
Elke paar minuten schuiven die twee rijen een auto naar voren. Ik was alweer bang de verkeerde rij te hebben gekozen, net als altijd bij de kassa gebeurt, maar nee, ze gingen netjes gelijk op dit keer.
Door het aantal wachtende auto's krijg je toch wel het vervelende gevoel daar wel een dag te staan eer je aan de beurt bent, maar verbazend genoeg schoven we inderdaad telkens een auto op.
Met hoeveel mensen zouden ze daar wel staan te keuren zeg??? (in het achterhoofd de halve dag APK in NL)
Uurtje later was het mijn beurt al en van beide rijen auto's mocht er eentje naar binnen. De keuringsmeneer stond in het midden en gaf bevelen als: Richtingaanwijzer rechts aandoen, lampen aan en uit etc.
Maar wat denk je dat ze als eerste controleren?????
DE TOETER!!!
Je moet weten dat die namelijk van levensbelang is hier in het verkeer en eigenlijk dé social media in het verkeer is
Je gebruikt hem namelijk voor alles! Wil je iemand gedag zeggen? Toeter... Ben je kwaad op een sukkel voor je, achter je, links of rechts? Toeter... Ben je beleefd en laat je iemand voorgaan? Toeter... Bedank je diegene nadien? Toeter... Etc.
Met een beetje ervaring ga je leren welk deuntje (langdurig of kort een paar keer etc) voor welke gelegenheid is en of je dus moet maken dat je wegkomt, of vrolijk kunt gaan zwaaien.
Dus ja, erg belangrijk dat die het ook doet!
Vervolgens worden voor de goede orde ook maar even de lichten en richtingaanwijzers gecontroleerd en word er verzocht om twee keer hard te remmen. Eén keer met de voetrem en één keer met de handrem.
Over-enthousiaste mannen die zich niet helemaal (al dan niet bewust) onder controle hadden, maakten hier meteen maar even gebruik om (in die hal) een straal gas te geven alsof ze aan de start van een dragrace stonden, om vervolgens met gierende banden weer tot stilstand te komen. Uitslovers
Dan staat er op het papiertje dat ook nog even het chassisnummer gecontroleerd dient te worden en dus moet met veel bombarie ook nog even onder de motorkap gekeken worden, waarbij het al pratend met iemand aan de andere kant van de hal, niet echt lukt om ook nog een nummer te zoeken en/of te lezen, dus de kap mocht na 20 seconden alweer dicht.
Goedgekeurd voor 2 jaar! Hupsakee!
Écht veiligheidsverhogend zo'n keuring [not]...
Na afloop mag je nog even parkeren om daarna in weer een andere rij te gaan staan wachten tot de keuringskaarten worden uitgedeeld en je naar huis kan.
Al met al ben je dus inderdaad ongeveer zoveel tijd kwijt als in NL, alleen hier meer met wachten, dan met keuren
Sinds begin dit jaar krijgt men een brief tegen de tijd dat de keuring van je auto verloopt (eerder moest je dat zelf maar bijhouden).
In die brief staat de datum en het tijdstip waarop je 'er' moet wezen. Waar 'er' is staat uiteraard nergens, ze gaan er blijkbaar vanuit dat iedereen dat gewoon weet... (Gelukkig bestaat er 'Durf-te-vragen-Curaçao' op Facebook)
Daar eenmaal aangekomen mag je eerst in de rij om bij een mevrouw een nummer te krijgen. Vervolgens mag je gaan zitten wachten tot dat nummer geroepen word en dan mag je in de rij gaan staan om te betalen.
Daarna ga je met je auto bij weer een ander gebouw in een lange, lánge rij (minstens 100 auto's) staan wachten...
Elke paar minuten schuiven die twee rijen een auto naar voren. Ik was alweer bang de verkeerde rij te hebben gekozen, net als altijd bij de kassa gebeurt, maar nee, ze gingen netjes gelijk op dit keer.
Door het aantal wachtende auto's krijg je toch wel het vervelende gevoel daar wel een dag te staan eer je aan de beurt bent, maar verbazend genoeg schoven we inderdaad telkens een auto op.
Met hoeveel mensen zouden ze daar wel staan te keuren zeg??? (in het achterhoofd de halve dag APK in NL)
Uurtje later was het mijn beurt al en van beide rijen auto's mocht er eentje naar binnen. De keuringsmeneer stond in het midden en gaf bevelen als: Richtingaanwijzer rechts aandoen, lampen aan en uit etc.
Maar wat denk je dat ze als eerste controleren?????
DE TOETER!!!
Je moet weten dat die namelijk van levensbelang is hier in het verkeer en eigenlijk dé social media in het verkeer is
Je gebruikt hem namelijk voor alles! Wil je iemand gedag zeggen? Toeter... Ben je kwaad op een sukkel voor je, achter je, links of rechts? Toeter... Ben je beleefd en laat je iemand voorgaan? Toeter... Bedank je diegene nadien? Toeter... Etc.
Met een beetje ervaring ga je leren welk deuntje (langdurig of kort een paar keer etc) voor welke gelegenheid is en of je dus moet maken dat je wegkomt, of vrolijk kunt gaan zwaaien.
Dus ja, erg belangrijk dat die het ook doet!
Vervolgens worden voor de goede orde ook maar even de lichten en richtingaanwijzers gecontroleerd en word er verzocht om twee keer hard te remmen. Eén keer met de voetrem en één keer met de handrem.
Over-enthousiaste mannen die zich niet helemaal (al dan niet bewust) onder controle hadden, maakten hier meteen maar even gebruik om (in die hal) een straal gas te geven alsof ze aan de start van een dragrace stonden, om vervolgens met gierende banden weer tot stilstand te komen. Uitslovers
Dan staat er op het papiertje dat ook nog even het chassisnummer gecontroleerd dient te worden en dus moet met veel bombarie ook nog even onder de motorkap gekeken worden, waarbij het al pratend met iemand aan de andere kant van de hal, niet echt lukt om ook nog een nummer te zoeken en/of te lezen, dus de kap mocht na 20 seconden alweer dicht.
Goedgekeurd voor 2 jaar! Hupsakee!
Écht veiligheidsverhogend zo'n keuring [not]...
Na afloop mag je nog even parkeren om daarna in weer een andere rij te gaan staan wachten tot de keuringskaarten worden uitgedeeld en je naar huis kan.
Al met al ben je dus inderdaad ongeveer zoveel tijd kwijt als in NL, alleen hier meer met wachten, dan met keuren
8 april 2014 Bandenperikelen...
Afgelopen weekend heeft mijn wagentje de 20.000 km op dit eilandje bereikt (en dat binnen 10 maanden!), dus was het tijd voor een kadootje. Hij heeft nieuwe -nou ja ze zeggen gebruikte maar dat is niet te zien- bandjes gekregen.
Ik reed namelijk al sinds hij vorig jaar uit de container kwam met een schroef in een achterband, moest hem daardoor wekelijks oppompen en altijd tegensturen omdat hij naar rechts trok. Dus heel erg overbodig was het kadootje niet
Nu heb je hier zo ongeveer elke km een bandenzaakje, waar ze voor een tientje je band plakken. Men heeft hier nogal eens lekke banden namelijk. Koppig dat ik ben -zolang het goed gaat gaat het goed- en het zonde van mijn vrije tijd vind, liet ik het ding dus nooit plakken. Tot grote ergernis van een aantal mensen die zeiden, straks sta je een keer in de rimboe met een klapband als je weer met je honden naar een weet-ik-veel-plek bent en dan?
"Dan bel ik toch de wegenwacht?" Ben tenslotte niet voor niets lid geworden haha...
Anyway, dat is dus 20.000 km goed gegaan, hij heeft me overal gebracht, zonder me in de steek te laten.
En toen was er een regenbuitje van de week toen ik naar mijn werk reed en zoef, daar gleed ik zo ineens dwars op de weg! Oopsie! Dus ik kijk later naar mijn banden, is één voorband wel zó glad aan één helft dat ik nog net het ijzerdraad niet zag. Nou, dat is inderdaad niet echt veilig meer te noemen, dus vooruit dan maar: Op naar de bandenboer...
Zit ik daar op mijn gemakje op een bankje te kijken hoe een meneer langdurig zijn brede sportbanden onder een sportieve Kia aan het oppompen is, me ondertussen afvragend of hij ze niet een béétje te vol doet...
Toen hij klaar was vroeg hij aan een medewerker of hij even de spanning wilde opmeten, of er soms nog meer in moest?
Vervolgens kwam hij naast me zitten. Twee minuten later vlogen we van schrik allemaal een meter in de lucht, want zijn band ontplofte dus gewoon!! Wát een klap geeft dat zeg, als je er 2 meter vanaf zit!
Al kijkend naar zijn inmiddels scheef staande Kia zegt de man ietwat beteuterd: Nou ik kwam eigenlijk een andere band vervangen, maar dan moet deze ook maar... Gelukkig kon ik van de schrik mijn lachen inhouden...
Afijn: Het meest geweldige van het verhaal is dus dat ik voor 127 gulden, (zo'n 50 euro) en een uurtje geduld, 4 bijna nieuwe banden onder het wagentje heb, gemonteerd en al! Om je rot te lachen toch?
Sommige dingen zijn hier vele malen duurder dan in NL, maar dit doen ze toch mooi niet na daar in Holland
Ik reed namelijk al sinds hij vorig jaar uit de container kwam met een schroef in een achterband, moest hem daardoor wekelijks oppompen en altijd tegensturen omdat hij naar rechts trok. Dus heel erg overbodig was het kadootje niet
Nu heb je hier zo ongeveer elke km een bandenzaakje, waar ze voor een tientje je band plakken. Men heeft hier nogal eens lekke banden namelijk. Koppig dat ik ben -zolang het goed gaat gaat het goed- en het zonde van mijn vrije tijd vind, liet ik het ding dus nooit plakken. Tot grote ergernis van een aantal mensen die zeiden, straks sta je een keer in de rimboe met een klapband als je weer met je honden naar een weet-ik-veel-plek bent en dan?
"Dan bel ik toch de wegenwacht?" Ben tenslotte niet voor niets lid geworden haha...
Anyway, dat is dus 20.000 km goed gegaan, hij heeft me overal gebracht, zonder me in de steek te laten.
En toen was er een regenbuitje van de week toen ik naar mijn werk reed en zoef, daar gleed ik zo ineens dwars op de weg! Oopsie! Dus ik kijk later naar mijn banden, is één voorband wel zó glad aan één helft dat ik nog net het ijzerdraad niet zag. Nou, dat is inderdaad niet echt veilig meer te noemen, dus vooruit dan maar: Op naar de bandenboer...
Zit ik daar op mijn gemakje op een bankje te kijken hoe een meneer langdurig zijn brede sportbanden onder een sportieve Kia aan het oppompen is, me ondertussen afvragend of hij ze niet een béétje te vol doet...
Toen hij klaar was vroeg hij aan een medewerker of hij even de spanning wilde opmeten, of er soms nog meer in moest?
Vervolgens kwam hij naast me zitten. Twee minuten later vlogen we van schrik allemaal een meter in de lucht, want zijn band ontplofte dus gewoon!! Wát een klap geeft dat zeg, als je er 2 meter vanaf zit!
Al kijkend naar zijn inmiddels scheef staande Kia zegt de man ietwat beteuterd: Nou ik kwam eigenlijk een andere band vervangen, maar dan moet deze ook maar... Gelukkig kon ik van de schrik mijn lachen inhouden...
Afijn: Het meest geweldige van het verhaal is dus dat ik voor 127 gulden, (zo'n 50 euro) en een uurtje geduld, 4 bijna nieuwe banden onder het wagentje heb, gemonteerd en al! Om je rot te lachen toch?
Sommige dingen zijn hier vele malen duurder dan in NL, maar dit doen ze toch mooi niet na daar in Holland
8 april 2014 Mijn keukenprins(es)...
Even voorstellen: mijn keukenprins(es)
Omdat ik niet weet of het een mannetje of een vrouwtje is, noem ik hem/haar vanaf hier even 'het'...
Het is er altijd! Bij de afwas, bij het koken, bij het honden eten geven... Het vindt alles interessant en is nooit bang. Jaagt alle andere Gekko's met een hoop bombarie de keuken uit. Het was nog maar een kleine baby toen ik hier kwam wonen en nu is het zo'n 10 cm groot al!
Het vindt het dus alleen niet cool als ik een foto van dichtbij met mijn telefoon wil maken haha... Nou ja, vooruit, hij hoeft ook niet alles te pikken.
Omdat ik niet weet of het een mannetje of een vrouwtje is, noem ik hem/haar vanaf hier even 'het'...
Het is er altijd! Bij de afwas, bij het koken, bij het honden eten geven... Het vindt alles interessant en is nooit bang. Jaagt alle andere Gekko's met een hoop bombarie de keuken uit. Het was nog maar een kleine baby toen ik hier kwam wonen en nu is het zo'n 10 cm groot al!
Het vindt het dus alleen niet cool als ik een foto van dichtbij met mijn telefoon wil maken haha... Nou ja, vooruit, hij hoeft ook niet alles te pikken.
6 april 2014 Rattenplaag?
Hmm... dat ik weer een rattenoverschot heb momenteel wist ik wel, maar dat ze nu op klaarlichte dag in mijn keukenraam gaan zitten loungen wordt wel erg overdreven...
*Vult het schaaltje met blauwe korreltjes maar weer bij*
*Vult het schaaltje met blauwe korreltjes maar weer bij*
6 april 2014 Een muis!
Olly is een muis op het spoor... En dus gooit hij houtje voor houtje uit de krat om hem te vinden
Dat hij altijd gelijk heeft bleek toen ik de krat optilde: een minimuis -met zijn oogjes groot door het woeste gesnuif van Olly- keek me angstig aan en maakte dankbaar gebruik van de vluchtroute die ik hem bood.
Uiteraard is Olly nu boos hoe ik zo ongelooflijk stom kan zijn dat beest te laten gaan! Hij rolt nog net niet met zijn ogen, maar zucht wel flink
Dat hij altijd gelijk heeft bleek toen ik de krat optilde: een minimuis -met zijn oogjes groot door het woeste gesnuif van Olly- keek me angstig aan en maakte dankbaar gebruik van de vluchtroute die ik hem bood.
Uiteraard is Olly nu boos hoe ik zo ongelooflijk stom kan zijn dat beest te laten gaan! Hij rolt nog net niet met zijn ogen, maar zucht wel flink
Abonneren op:
Posts (Atom)